رواية العشق بقلم فاطيما

 

جوايا شىء تانى ابتديت افهمه مع الوقت والعشره بينا كنت فاكره طول الوقت دا انى بحب عمر وهو اللى بقلبي وخيالى بس وقت ما حسيت انى قريبه من المۏت لما كانوا بيحاولوا يغرقونى فى البانيو كل اللى كان فى بالى انت
عبدالله اترسم على وشه كل علامات الاستفهام والتعجب ..
رنا ايوا انت فكرت ازاى بتنتهى حياتى وانا ما عشتهاش صح ازاى هتنتهى وانا ما عشتهاش جنبك ومعاك ازاى ما اديتش لنفسي فرصه اعيش معاك برضا منى كل اللى فكرت فيه فى اللحظه دى انى محتجالك محتاجه للامان اللى مش بحسه الا معاك وانا مش قادره اتنفس كنت پصرخ باسمك يمكن تسمعنى وتجيلى لغايت ما غاب صوتى وتفكرى وانت اسمك على لسانى بعد ما صحيت ورغم فقدانى الذاكره بس كنت اكتر انسان حسيت جنبه باللامان وفعلا حبيتك 

عبدالله .. ركزت نظرى عليها بحاول استوعب اخر كلمه 
رنا ايوه بعترف انى حبيتك ولما رجعتلى الذاكره اتاكدت اكتر انك ملكتنى واتحول الحب لعشق وجنون بيك لدرجة انى مستحيل اتخيل حياتى من غيرك 
عبدالله .. كنت مش قادر استوعب كل اللى بتقوله خفت اكون سرحت منها فى عالم تانى او اټجننت علشان مش قادر استوعب اى كلام اسمعه ويبعدها عنى بس قربها ليه فوقنى 
رنا .. قربت منه لغاية ما انفاسي قربت من انفاسه عبدالله حبيت عمر حب تعود بس انت عشقتك پجنون على ايدك عرفت العشق وحسيته عشقت شموخك هيبتك عنادك قوتك حتى قسوتك عشقتها لانى كنت متأكده انه بعدها بحر من الحنان والدفى 
بوسته من خده وكملت بعشقك وانا بكل قواى العقليه بعشقك وانا عارفه مين رنا قبل ومين رنا دلوقتى بعشقك وبعشق قربك وبعشق كل حاجه فيك 
عبدالله .. كلامها كان البلسم لجروحى كان الامل والايد اللى انتشلتنى من الظلام والضياع اللى كنت فيهم وكانوا بيحوطوا حياتى كلها ومن غير تفكير شلت كل الحواجز اللى كانت ي عليه عشقتك من اول يوم شوفتك فيه عشقت عنادك انوثتك اللى غلبت غرورى وكبريائي بنفسي خلتنى اسير لهواكى عشقت دلعك طفولتك لمساتك وقربك منى اول نبض ودقة قلب كانت ليكى انتى .. فى مره وانا فى الجامعه مشاعرى مالت لبنت كنت بفتكر ان دا اول حب فى حياتى لغاية ما قابلتك ومشاعرى مالت ليكى ساعاتها بس حسيت بمشاعر عمرى ما حسيتها قبلك حبيت دنيتى وانتى فيها واتعلقت بيها لما كنت بحس ب اقسم بالله انى کرهت نفسي انى جيتك ڠصب مره او كنت بتعامل معاكى پعنف صدقينى مش طبعى خالص انا ........
رنا قاطعته  بمۏت فيك 
عبدالله يعنى كل اللى قولتيه دا جواب نهائي
رنا ايوا بقى 
عبدالله احلفى 
رنا تصدق انك رخم 
وجت تقوم شدها عليه ...
انا شايفه فضوله وعلامات استفهام وتعجب ياترى ايه المفاجأه اللى هقولها عيونه مش ممكن بقيت بحس انها شفافه بالنسبه لى من كتر ما بقيت افهم عليه من غير كلام بصيت فى عيونه
وانا منتظره اشوف وقع المفاجأه على ملامحه من اول ما سمعت الخبر وانا بحلم باللحظه دى انا حامل 
عبدالله .. فضلت ثوانى مش مستوعب الجمله معقول انا سمعت صح 
عبدالله رنا انتى قولتى ايه 
رنا قولت انى حامل والشهر التالت كمان يعنى كمان ست شهور وهتبقى بابا وانا هبقى ماما 
رنا .. متخيلتش انى ممكن اشوف دموعه قام بسرعه من قدامى يدارى نفسه منى اول ما حس بدموعه نازله قومت وراه لفيته ليه اول ما عيونى جت فى عيونه حسيت ان انا كمان دمعت من احساسى بيه وقولت بهزار انا بشوفهم فى الافلام اول ما واحد يسمع الخبر دا من مراته بيشلها ويلف بيها انت ناوى تعمل ايه بقى 
 وشلنى فعلا وقالى ناوى اتهور 
رمينا احنا الاتنين كل الايام اللى فاتت بحلوها ومرها وابتدينا بدايه حقيقيه كلها صراحه ووضوح فى صفحه جديده فى حياتنا سوا ....
وبعد مرور 6 سنوات ........
لين ماما الغدا خلص انا جايه من المدرسه مېته من الجوع 
رنا خلاص حبيبة ماما امينه بتحضر اهو 
مريم لين تعالى غيرى القناه دى بقى وهاتى مسلسل
عمر لا ياتيته انا عايز سبونج بوب مليش دعوه 
مريم انت قاعد